Clare Benson

Clare Benson fotografeert, maakt video’s en realiseert performances, maar vaak vervlecht ze al die elementen in elkaar. De biografische inspiratie overstijgt in haar geval de beperktheid van de eigen beleving. Ze is een schakel in een matriarchale traditie die zich heel specifiek manifesteert in de overlevering van de jacht en dus van moeder op dochter wordt overgedragen. Al vele generaties lang woont haar familie in het ruige landschap in het noorden van Amerika. Jagen was altijd al een synoniem voor zelfbescherming en overleven, maar ook voor een respectvolle omgang met de overweldigende en dikwijls meedogenloze natuur. Het begrip ‘ongerept’ kan om die reden niet louter idyllisch geïnterpreteerd worden en verwijst veeleer naar een omgeving die de mens onbarmhartig op de proef kan stellen. Bensons kunstwerken reflecteren dan ook over thema’s als overleven, overlevering, sterfelijkheid, nietigheid of macht en onmacht en de weerstand die daartussenin ligt.

Een video als The Leaving is typerend voor haar oeuvre en kwam tot stand tijdens een onderzoek naar jachtrituelen in de buurt van het Slowaakse Bratislava. Zoals in vele van haar kunstwerken is ze het hoofdpersonage en voert ze een eenvoudige handeling uit. Even kenmerkend is dat Benson bitter weinig middelen gebruikt om haar gedachten te visualiseren. In dit videowerk staat ze tot haar middel in een stromende rivier. Gezapig aan breekt ze haar vleugels af, die bestaan uit takken. Het verwijderen van de takken refereert aan het veranderen van de seizoenen, de cyclus van de natuur, het afbreken dat moet plaatsvinden voor iets nieuws kan ontstaan.

De geselecteerde foto’s in de expositie maken deel uit van de reeks The Shepherd’s Daughter. In die beelden reconstrueert ze belevenissen, herinneringen en dromen uit haar jeugd. Ondanks de context van de jacht komen er nooit wapens in beeld. Noch krijgt men een indruk van enige dominantie, laat staan arrogantie, tegenover de natuur. De mens is hier niet aangesteld als meester van de natuur zoals het boek Genesis aangeeft. Met de kennis en middelen die hem ter beschikking staan probeert de mens – vaak letterlijk – gewoonweg overeind te blijven. Het oeuvre van Benson gaat dus niet zozeer over het primitieve, en de eventuele verheerlijking ervan, maar over het primaire: datgene wat essentieel is voor onze existentie.