Michaël Aerts

Michaël Aerts is geboeid door fysieke en mentale mobiliteit. We zijn een product van verschillende culturen, we creëren ideeën om te communiceren en objecten die we doorgeven. In zijn kunstwerken vertrekt hij uit het verleden, met oog voor zaken die we al eeuwenlang kennen en waarmee we dagelijks nog te maken hebben. Toch krijgt de toeschouwer de reële wereld in zijn kunstwerk slechts onrechtstreeks te zien. De kunstenaar verwijst naar het verhuizen en ziet het als een metafoor voor zijn artistieke benadering: de werkelijke inhoud wordt met kisten, dozen en ander verpakkingsmateriaal verborgen. Elke verhuisbeurt is een vorm van selectie. Wat wensen we fysiek te bewaren en welke zaken dragen we, eerder virtueel dus, mee als herinnering? Wat wordt nadien eventueel uitgepakt en welke zaken blijven verhuld?

In de tentoonstelling Coup de Ville presenteerde de kunstenaar bustes vergezeld van ontwerptekeningen en een cartografische reeks die toepasselijk in het Mercatormuseum getoond werd.

Bestaande klassieke bustes omwikkelde hij met krimpfolie. Vervolgens werden die vormen gecast in wit brons met een abstracte en gestroomlijnde vormgeving als resultaat. Voor Aerts sluit dat aan bij onze tijd, waarin subjectieve karakteristieken geobjectiveerd raken. De buste transformeert de mens tot een object. Het oppervlak is spiegelend en reflecteert de omgeving waardoor we ook onszelf letterlijk in de sculptuur zien. Hij wil dat de toeschouwer zelf nadenkt en ideeën vormt. Zo suggereert de titel ‘Every Idea’ dat elk idee tot iets groots kan leiden en stelt hij in ‘Every Hero’ dat iedereen een potentiële held is.

Bij de bewerkte landkaarten met bladgoud en -zilver gebeurt iets gelijkaardigs. Landkaarten geven een plaats weer en geven een beeld van de werkelijkheid. Hoewel ze tweedimensionaal zijn, geeft Aerts ze een driedimensionaal karakter door de vouwen in de kaarten en de reflectie in het materiaal. Naargelang het standpunt van waaruit je kijkt, is de reflectie en dus de beleving steeds anders. Met rode streepjespatronen brengt hij perspectief aan, wat ook weer imaginaire ruimtelijkheid oproept. 

Aerts nodigde de toeschouwer uit om aan de hand van abstrahering de werkelijkheid genuanceerder te bekijken en wil op die manier ons denkproces stimuleren. Durven denken, eigen ideeën vormen en ze vervolgens verspreiden zijn niet vanzelfsprekend. Maar op die manier dragen we bij aan de tijdsgeest van morgen.

‍