Katja Aufleger

De kunstwerken van Katja Aufleger zijn een liaison dangereuse tussen de conceptuele traditie en diverse vormen van toegepaste kunst. Zo realiseerde ze een reeks van halskettingen, stropdassen en baseballpetten voorzien van de letters ‘EGO’. Het woord ‘EGO’ refereert aan het verlangen naar succes en het streven van de kunstenaar om zijn/haar persoonlijkheid in een beeldende taal te etaleren. Het verwijst tevens naar de ‘selfie’ of de samenleving omgebogen tot egocentrische me, myself & I-maatschappij.

Een onrustwekkend concept schuilt in de installatie ‘BANG!’ voor Coup de Ville. Het zijn glasgeblazen objecten die bestaan uit twee tot drie gescheiden entiteiten die telkens één geheel vormen. De inhoud van de glazen flacons verschilt van textuur en kleur, wat een verleidelijk esthetisch effect teweegbrengt. De interactie van de kleuren, de vervormingen en de weerkaatsing van het licht herinneren aan het traditionele muranoglas. Niks laat vermoeden dat in deze attractieve vormen een sluimerend gevaar opgesloten zit. De materie in elk object wordt secuur gescheiden door een dunne glazen wand. De chemische stoffen zijn onverenigbaar en reageren heftig wanneer ze met elkaar in contact komen. Om orde en stabiliteit te garanderen heerst dus blijkbaar een ‘apartheidsregime’. De grootte en het volume van de vazen zijn nauwgezet afgemeten aan de hoeveelheid stoffen die nodig is voor het verkrijgen van een explosie bij de menging ervan. Het angstaanjagende zit niet in het feit dat dit een terroristisch laboratorium is, maar dat het ingrediënten betreft die veelal teruggevonden worden in elk huisgezin.

En intussen draait de wereld door. Dat wist ook Mercator al. ‘Sum of its Parts’ is een zwarte vinylplaat waarop Katja Aufleger de wereld portretteert als een witte schim. Wanneer je de matzwarte lp schuin bekijkt, herken je een van de hemisferen van de aarde. Op de A-zijde de noordelijke, op de B-zijde de zuidelijke hemisfeer. De vorm van de aarde bepaalt het geluid op deze vinylplaat. De verschillende hoogtes van het aardoppervlak zijn vertaald in toonfrequenties. Je kunt een ritmisch en krassend geluid horen. Een meter boven de zeespiegel staat gelijk aan één Hertz. Bij het afspelen draait de naald 530 maal rond de aarde, spiraalvormig van de evenaar tot aan de pool, 33 maal per minuut, en men gaat één keer rond de wereld in 1,8 seconden. De Mount Everest is de meest hoorbare toon. De oceanen dicteren dan weer een plas van stilte.

‍