Sanjeev Maharjan

° Nepal 1983

leeft en werkt in Kathmandu — Nepal

Sanjeev Maharjan nam deel aan Coup de Ville 2016. Deze tekst verscheen in de catalogus.

Nepal ligt tussen de twee gigantische landen India en China, die zowel op economisch vlak als artistiek internationaal ‘boomen’. Nepal, het land op het dak van de wereld, hinkt in beide sectoren achterop en blijft politiek relatief instabiel. Door de desastreuze aardbeving van 25 april 2015 dienden meer dan 150.000 gezinnen van nul te herbeginnen. Dat maakt het niet eenvoudig voor hedendaagse beeldende kunstenaars zoals Sanjeev Maharjan om een artistieke carrière te ontwikkelen of enige erkenning te verwerven.

Maharjan is geboren in Kathmandu, in de kaste van de landbouwers. De installatie die hij in Sint-Niklaas tot stand brengt, is een eerbetoon aan zijn voorouders en hun rituelen:

“De Maharjans zijn een kaste van boeren uit Kathmandu. In onze cultuur betonen we heel veel respect aan het voedsel dat we eten. Voedsel dient niet alleen om de maag te vullen, het wordt ook gebruikt in verschillende rituelen van onze cultuur. Onze feesten zijn meestal verbonden met de landbouw. Wij aanbidden de natuur. Hoewel we niet langer bedrijvig zijn in de landbouw, bewaart mijn familie nog steeds de zaden, granen en gereedschappen die ze eertijds heeft gebruikt. Ik denk dat ze de waarde, niet alleen van voedsel en materiaal, heel goed kan inschatten omdat het persoonlijk en collectief erfgoed is.”

Helaas zijn de met labeur verworven landbouwgronden van weleer door de mondiale veranderingen terug tot jungle verworden. Met die agriculturele teloorgang doven mogelijk ook de erbij horende rituelen en culturele tradities uit. De roetsjbaan naar de folklore is daarmee onherroepelijk aangelegd. Alleszins stimuleert het de kunstenaar om de gebruiken, verhalen en ervaringen van de boeren via de kunst een nieuw bestaan te geven. Maharjan realiseert een ruimtelijke ingreep geïnspireerd op het traditionele gerecht Samay Baji uit de Newaricultuur in de vallei van Kathmandu. Het betreft een heuse voedselberg die op een publieke plaats, vaak in de buurt van een goddelijk schrijn, na de ceremonie verdeeld wordt. Traditioneel wordt boven aan een kegelstructuur van klei en voedsel een koperen schaal met graankorrels gezet. De kunstenaar verwerkt dat gegeven in een fotoreeks, waarbij hij gebruik maakt van zijn eigen lichaam, dat monochroom beschilderd als altaar dient.