Meggy Rustamova

° Tbilisi, Georgië 1985

woont en werkt in Gent — België

Meggy Rustamova nam deel aan Coup de Ville 2013. Deze tekst verscheen in de catalogus.

“Het menselijke handelen is eigenlijk één van mijn favoriete onderwerpen, hoe alles gaat in het leven, hoe dingen gebeuren, wat de essentie van de mens is en wat kunst daarin kan betekenen”, vertelt Meggy Rustamova. Ze ontwikkelt een interdisciplinair oeuvre met video’s, installaties en performances. Een representatief werk is de video ‘M.A.M. (My Assyrian Mother)’ uit 2009: een dubbelportret van moeder en dochter, waarin de oorspronkelijke stilte voor de camera uitgroeit tot een spontane conversatie en licht gekibbel. Zoals vaak, leidt een gegeven vertrekpunt tot onvoorziene wendingen die constituerend blijken voor ons bestaan.

Op jonge leeftijd migreert Meggy met haar moeder uit Georgië, eerst naar Nederland en dan naar Brussel. Omdat ze Nederlands en geen Frans sprak, besloot haar moeder naar Vlaanderen te verhuizen. Bijna had ze in Sint-Niklaas gewoond. Samen liepen ze een dag rond in de stad om er een huurwoning te zoeken. Wat als ze niet in Brussel was gebleven? Het persoonlijke uitgangspunt wordt opengetrokken in het stadsproject met zwart-oranje ‘Te huur’-affiches. Ze zijn aangepast en voorzien van tekst. Her en der in de straten duiken poëtische flarden op van een verhaal, dat zich opent voor iedereen. De intieme tête-à-tête met de kleine affiche dient de voorbijgangers te prikkelen tot een queeste naar de andere fragmenten.

In de ‘Vlaamse kamer’ van het neorenaissancehuis Janssens – een interieur met glasramen en zware meubels – houdt ze de ingreep sober door er een schilderij en een geluidswerk te installeren. Het auditieve gedeelte vormt een brug naar het abstracte schilderij en biedt een suggestie voor de inhoudelijke invulling ervan. “Het is een project over de zoektocht om zich te settelen, het zoeken naar een huis, je thuis voelen, de weg die mensen afleggen en hoe het leven wordt bepaald door toeval”, onthult ze. “Om een of andere reden kies je ervoor om ergens wel of niet te wonen, en dat heeft een grote invloed op het vervolg. Het toeval en hoe je daarmee omgaat, de toeschouwer, het vermengen van fictie en realiteit, het particuliere en het universeel herkenbare zijn belangrijke aspecten in mijn werk.”