Joris Perdieus
° België 1981
leeft en werkt in Brussel — België
Joris Perdieus nam deel aan Coup de Ville 2016. Deze tekst verscheen in de catalogus.
Daarnaast was zijn werk ook te zien in de tentoonstelling Feedback Loop in Krinzinger Projekte, Wenen in 2017, als gevolg van zijn selectie tijdens het Portfolioweekend in Frans Masereel Centrum in 2016.
Perdieus volgde een schildersopleiding en begon daarna aan een postgraduaat in kunst, media en design. Tijdens die laatste opleiding werkt hij gedurende twee jaar aan een animatiefilm, wat een kantelpunt wordt in zijn carriè€re. De decors die hij daarvoor bouwt, vormen de kiem voor zijn huidige installaties. Diverse werkzaamheden in de wereld van de podiumkunsten verbreden zijn visie op het theater en zijn beeldend werk.
Vijf jaar geleden verbouwde, herschikte en verplaatste hij de aanwezige objecten uit zijn installatie gedurende de hele duur van de tentoonstelling. Het statische karakter maakte daardoor plaats voor een procesmatige benadering. Recent groeide het inzicht dat het performatieve karakter en het contact met het publiek eveneens een cruciaal aspect van zijn werk kunnen zijn. In 2015 leidde dat tot een samenwerking met Evelien Cammaert, waarbij ze beiden gedurende 45 minuten een choreografie uitvoerden. Samen transformeerden ze de oorspronkelijke installatie tot ze weer bij het beginpunt uitkwamen.
Voor Coup de Ville ontwikkelt Joris Perdieus ‘Defining Lines again: Crossing Borders’ in een immense ruimte van de voormalige technische school VTS. Hij benadert de locatie als een speelveld en legt vooraf spelregels vast. Door de ruimte te interpreteren als een passage en niet als een plek van rust, ontstaat een zekere analogie met een museum. Ook hier treedt steeds de paradox op tussen de gejaagde aard van de mens en de stilstand die bij een kunstbeleving hoort. In die paradox ligt overigens een van de kiemen van Perdieus’ opvatting dat beeldende kunst altijd theater is, met een trukendoos eromheen.
Concreet zal de ruimte in 3 zones verdeeld worden door een markering op de grond.
• Zone A: Coulissen of de Organiserende Ruimte.
• Zone B: Hortus Conclusus of de Georganiseerde Ruimte.
• Zone C: Terrain Blanc, de transitzone, het niemandsland.
Zo verandert dit lege lokaal in een voormalig schoolgebouw in een actieve ruimte vol metaforen en verwijzingen naar het leven zelf, naar maatschappelijke constructies en obstructies, de dualiteit in ieders innerlijk en het artistieke creatieproces als autonoom onderzoeksonderwerp en inherent aan experiment. Grenzen worden enerzijds scherp gesteld en vervagen anderzijds. Zoals elke uitdrukkingsvorm wordt ook de beeldende kunst een hybride mengvorm van media, emotie en wetenschap... Deze ruimte is kortom een laboratorium, een observatorium, atelier en theaterzaal all at once.