Jonas Vansteenkiste
° België 1984
leeft en werkt in Kortrijk — België
Jonas Vansteenkiste nam deel aan Coup de Ville 2016. Deze tekst verscheen in de catalogus.
‘De eerste tekening die ik me herinner ooit gemaakt te hebben, stelt een wit huis voor. Het is een solitair, vrijstaand huis in een wijds grasland. Uit de schoorsteen kringelt een rookpluim en met twee ramen en een deur in het midden is de gevel symmetrisch opgebouwd. Ik kan me niet herinneren of de lucht blauw was, er een boom naast het huis groeide, evenmin of ik in een van de hoeken de zon heb getekend. Vreemd, want ik heb nooit in een alleenstaand wit huis met een symmetrische gevel gewoond. Op een of andere manier nestelde dit idyllisch model van wonen zich in mijn hoofd. Maar waar kwam dit imaginair beeld dan vandaan? Ik kan alleen maar vaststellen dat de projectie van een ideaal en de kloof met de werkelijkheid een voedend principe is in mijn artistieke praktijk. In mijn project ‘A House is not a Home’ (Housetraps) is dit spanningsveld duidelijk aanwezig. Het burgerlijk ideaal van de gelukzalige thuis functioneert als een ultieme verleiding maar is tegelijk (zelfs letterlijk) een val(strik). Dit werk representeert de begeerte die steeds – maar altijd ontoereikend - ingevuld wordt door een vorm. Dit imaginare beeld van het ‘perfecte’ huis is het zorgvuldig uitgekozen
aas waarmee de val geconstrueerd wordt. Daardoor wordt ons eigen verlangen onze persoonlijke valkuil’. Dit schrijft Jonas Vansteenkiste in ‘Je ne suis pas rentré. An Essay on the boundry of domestic space’.
In Coup de Ville toont de kunstenaar voor het eerst een videowerk: ‘Mr. House’. De sfeer is duister en de toeschouwer wordt met een diepe stem aangesproken. Het personnage is geïnspireerd op een handpop uit het poppentheater maar geeft ook het gevoel aan de duistere zijde van het internet beland te zijn met een kinderlokker of ‘groomer’. Zo wordt het videowerk een voortzetting van de ‘Housetrap’, een schaalmodel van een huis dat schuin op een stokje balanceert. Wanneer deze steun weggehaald wordt, valt de constructie naar beneden en vangt het wie of wat er zich onder bevindt. De oervorm van dit soort val gaat terug op de ‘Vogelknip’ van Pieter Breughel de Oude.