EISA JOCSON

 

° Manilla, Filipijnen 1986

leeft en werkt in Manilla — Filipijnen

 

Eisa Jocson nam deel aan Coup de Ville 2010. Deze tekst verscheen in de catalogus.

 

Eisa Jocson wil het paaldansen losmaken van de sferen waarmee het gewoonlijk geassocieerd wordt, zoals exotisme, seksualiteit en groezelige clubs. In haar exploratie van het paaldansen als een artistiek gebaar legt de kunstenares het verband tussen het lichaam en de fysieke mogelijkheden die een stedelijke omgeving biedt. Haar werken, die ze onder de titel Stainless borders project groepeert, nemen het karakter aan van performances en refereren naar de straatacties van de fluxusbeweging uit de jaren 1960. Haar bijdrage aan Coup de Ville bestaat uit verschillende tijdelijke interventies waarbij Jocson stelselmatig delen van de binnenstad verkent.

 

Reeds tijdens haar prospectie voerde Jocson twee performances uit in de publieke ruimte. Steeds vertrok ze van uitgewerkte tekeningen waarop ze het geheel van bewegingen en de verschillende obstakels, die ze gebruikte, weergaf. De choreografie werd uitgevoerd met behulp van verkeersborden, wegwijzers, hekken en andere aanezige architecturale elementen. Door de fysieke intensiteit duurden de acties nooit lang, maar confronteerden ze de toevallige voorbijgangers wel voor even met een ongewoon gedragspatroon. Wat thans achterblijft, is de signatuur die de kunstenares met een viltstift aanbracht op het straatmeubilair en de registratie van het gebeuren via foto en video.

 

Met haar interventies in de publieke ruimte verkent Jocson machtsrelaties en de eigentijdse tendenzen van voyeurisme en surveillance. De kunstenares legt subversief haar eigen bewegingspatroon op aan de vormgeving van de bestaande ruimte. Ze doorbreekt daarmee de beperkende of conditionerende invloed die de publieke ruimte ons ongemerkt oplegt. Op symbolische wijze transformeert ze de urbane omgeving tot een platform waar de persoonlijke creativiteit tot ontwikkeling kan komen en zet ze een proces van vitalisering in gang. Hoe efemeer en kortstondig haar ingrepen ook zijn, door de directe confrontatie met een publiek opent Jocson het debat over de openbare ruimte.