Dirk Zoete

° België, 1969

leeft en werkt in Gent — België

Dirk Zoete nam deel aan Coup de Ville 2016. Onderstaande tekst verscheen in de catalogus.
Ook in de allereerste tentoontelling die door WARP werd georganiseerd, stond zijn werk centraal.

De ‘Mestkoppen’ is een immense maquette van Dirk Zoete die al in 2006 op de allereerste tentoonstelling van kunstenplatform Warp getoond werd. In Coup de Ville keert dit werk, enigszins gedramatiseerd, terug. Het verwijst naar een zelfbedachte wooncyclus en telt drie behuizingen in de vorm van hoofden. De oorsprong ervan gaat terug op een omvangrijke serie houtskooltekeningen met zelfportretten. Aanvankelijk wil Zoete ‘klassieke’ portretten tot stand brengen gebaseerd op uiterlijke gelijkenis. Introspectie, fantasie en vooral de energetische omgang met zijn materiaal leiden tot aliënatie en abstrahering. Doorgaans is een tekening voor Zoete de eerste materialisering van een idee: een kiem die kan uitgroeien tot beeldhouwwerk, animatie, performance of grootschalige sitespecifieke projecten. Zijn artistieke praktijk is associatief en improvisatorisch of, zoals in de jazzmuziek, te begrijpen als een vorm van instant composing.

Terugkerende elementen en referenties zijn het theater, de marionet, het masker, de maatstok, het skelet, de reus ... maar ook het Vlaams expressionisme, het Russische constructivisme, Oskar Schlemmer of het Wilde Westen. Fantasie, werkelijkheid en herinneringen schuiven door en over elkaar heen en spelen eigengereid met de esthetiek van de vroeg twintigste-eeuwse avant-garde. In Coup de Ville vormt het fenomeen van het masker, en in het verlengde daarvan de verhulling en de metamorfose, een leidmotief. Schijn en zijn, fabel en feit sluiten elkaar niet noodzakelijk uit in het werk van Dirk Zoete en daardoor creëert hij een theatrale werkelijkheid – een schijnbeweging van de realiteit als het ware: constant wordt er beschreven en herschreven. Hij doet dat aan de hand van elementaire of archetypische vormen, de reus bijvoorbeeld. Hoewel dergelijke verschijningen door logica en vernuft sterk gekrompen zijn, herkent iedereen het soort van gedaanten dat Zoete creëert. Ze maken geen deel uit van onze alledaagse ervaringen, maar wonderwel blijven ze steeds onze menselijke conditie animeren.