TENTOONSTELLING WATER-LOOP | 5 TEM 26 MAART 2023
Vast, vloeiend, vliedend
Water is een danser met honderden gezichten
In de tentoonstelling duiken we in die kringloop
van druppel tot oceaan
Hedendaagse makers over water...en later
Floris Boccanegra - Koen Broucke - Joost Colpaert - Vanessa Daws - Trui Demarcke & Thomas Van Stee - Muziekcollectief Cusk - Laura Fitzgerald - Kris Heirbaut - Lab Milieudienst Beveren - Astrid Nobel - Delphine Somers - Fabrice Souvereyns - Charlot Vael - Tineke Van der Eecken - Marilou Van Lierop - Anne Van Outryve - Velt VZW
Deze tentoonstelling is een samenwerking tussen WARP en CC Ter Vesten Beveren en is een Bovenlokaal cultuurproject met de steun van Vlaanderen, Sint-Niklaas en Beveren en loopt van zondag 5 maart tem zondag 26 maart.
Locatie: Kasteel Cortewalle - Zwarte Dreef 2 - 9120 Beveren
Open: woe & zo van 13.30u tot 17u en op afspraak via tervesten@beveren.be
Inkom: gratis
KUNSTENAARS WATER-loop
FLORIS BOCCANEGRA
Floris Boccanegra woont en werkt in Brussel. Met zijn werk uit de Belgische kunstenaar zijn ongenoegen over wat er allemaal fout loopt op deze planeet. De klimaatopwarming, de migratiestromen van zuid naar noord, conflicten … Boccanegra legt de vinger op de wonden en dat is ook precies waar zijn artiestennaam op zinspeelt. In het middeleeuwse Italië was ‘boccanegra’ immers een bijnaam voor een kwaadspreker - een boze tong die ons alert houdt voor de uitdagingen op de wereld. Op de tentoonstelling toont hij zijn project rond een gletsjer in IJsland.
KOEN BROUCKE
Kunstenaar en historicus Koen Broucke verruilde Antwerpen voor Waulsort, begon daar meer en meer te wandelen en zette al z’n zintuigen hiermee op scherp. De werken van Broucke zijn doorgaans niet bestemd om als individuele kunstwerken getoond te worden, maar maken deel uit van een zelfgeschapen universum van personages en geschiedenissen, dat hij met een verscheidenheid aan ideeën, technieken en media creëert. In Brouckes wereld doordringen fictie en realiteit elkaar, wat resulteert in een oeuvre waarin het wemelt van figuren, verhalen en beelden. Deze keer was de Barbierbeek zijn voornaamste onderwerp, de beek die doorheen het Waasland slingert.
JOOST COLPAERT
Alles vloeit in het universum van Joost Colpaert. De kringloopgedachte, de vloeiende voortgang is een centraal gegeven in zijn landschappen, landkaarten en video’s. Water en rivieren inspireren hem en zijn muzikale achtergrond zorgt ervoor dat hij zijn onderwerpen op een verrassende manier benadert. Joost creëerde de mythische figuur van de ‘waterdrager’ in zijn werk. In feite toont hij daarmee hoeveel werk de natuur wel (kosteloos) verzet voor de mens: een titanenwerk. ‘Doe het zelf maar eens’ werd zijn motto: onhaalbaar. Joost toont eveneens een selectie uit zijn schilderijen die inspelen op de cartografie.
VANESSA DAWS
De Ierse kunstenares Vanessa Daws doet als langeafstandszwemmer aan ‘psychoswimography’ - een samentrekking van zwemmen en psychogeografie of het effect van de omgeving op onze emotie en ons gedrag. Al zwemmend verkent en bevraagt ze de ruimte wat leidt tot videowerk met filmstills, geluidsopnames, tekeningen, publicaties, objecten en performances.
TRUI DEMARCKE & THOMAS VAN STEE
Trui Demarcke studeerde Sculpturale keramiek en Industrieel Textielontwerp. De ‘Cloud Series’ zijn tekeningen met de wolken als uitgangspunt. Het opbouwen van de tekening gebeurt met lijnstukken van identieke afmeting die evolueren per laag van fijn naar dik. Gaandeweg ontstond het idee om iets analoog te doen met algoritmes: hetzelfde onderwerp, wolken, wordt getoond in een video van Thomas Van Stee, audio-video kunstenaar. Hij laat de lijnstukken transformeren en bewegen waarmee de complexiteit van deze natuurlijke fenomenen reproduceert.
LAURA FITZGERALD
Verwijderd van de kustlijn door schiereilanden, kliffen en baaien ligt landinwaarts de kleine boerderij waar Laura Fitzgerald in het zuidwesten van Ierland opgroeide. Door het bergachtige, ruwe landschap bekijkt men de omgeving daar voortdurend vanuit verschillende perspectieven en lijkt de wereld soms wel een miniatuur. In de reeks ‘Rain’ focust ze poëtisch op het fenomeen van neerslag en hoe dat zowel bevruchtend als destructief werkt. In haar recente werken smelten David Hockney en Japanse prenten in elkaar.
ASTRID NOBEL
De Nederlandse Astrid Nobel maakt sculpturen, installaties en schilderijen. Tijd, bewustzijn, natuur en grensgebieden zijn terugkerende thema's. De laatste tijd houdt ze zich bezig met onderwerpen die te maken hebben met het Wadden- en Noordzeegebied, zoals extractie en extinctie, en hoe deze dromen en een band met een gebied midden in de klimaatcrisis beīnvloeden. Ze gebruikt vaak inhoudelijke materialen, materialen die direct verbonden zijn met het onderwerp, zoals bijvoorbeeld zand, aangespoelde olie, fossiele botten en zeewater.
MUZIEKCOLLECTIEF CUSK
CUSK bestaat uit Kristien Doumen (zang), Alex Smith (percussie), Jenna Vergeynst (harp en viool) en Rúben Borges (compositie) en performen hun nieuw stuk ‘Ear to Sea’ in Cultureel Centrum Ter Vesten in Beveren op 22 maart 2023.
In 1956 kwam Le monde du silence van Jacques Cousteau uit. Geluidsvervuiling was toen duidelijk nog niet aan de orde. Cousteau draaide zich ondertussen al ontelbare keren om in z’n graf. Want wat een zooi hebben we ervan gemaakt! Het lawaai van gemotoriseerde schepen, windmolens, boorplatformen en sonar van de mens de natuurlijke soundscape in de oceanen en dat verstoort de gezondheid en het gedrag van de dieren aanzienlijk. Natuurlijke soundscape? Jawel! Vissen, zeezoogdieren, garnalen en ander klein grut klikken, grommen, trommelen, kraken en fluiten erop los. Zo vinden ze elkaar en hun prooi.
In de muziektheatervoorstelling ‘Ear to Sea’ geeft CUSK de verstomde stemmen van de zee die stem terug. Het vertrekpunt van de voorstelling is de zoektocht naar hoe wetenschappelijke taal en onderwatergeluid kunnen interageren met en versterkt worden door muziek en beweging.
KRIS HEIRBAUT
Circulaire landbouw, duurzame zuivel en algenteelt vormen het kloppend hart van de hoeve van Kris Heirbaut. Hij kweekt er chlorella, een groene zoetwateralg met een diepe groentesmaak die wat doet denken aan waterkers en spinazie. De algenteelt speelt in op de maatschappelijke vraag naar meer plantaardige eiwitten. Door de groeiende wereldbevolking moet gezocht worden naar nieuwe duurzame voedselbronnen voor mens en voor dier, gezondere cosmetica en nieuwe scheikundige producten van natuurlijke oorsprong. In Noord-West-Europa is de algensector nog in volle ontplooiing: Kris Heirbaut is dus een avant-garde landbouwer of misschien zelfs ‘water-bouwer’.
LAB MILIEUDIENSTEN BEVEREN
De milieudienst van de gemeente Beveren draait op volle toeren. Dat water een kostbaar goed is waar niet mee gesold moet worden weten ze daar al heel erg lang. In de vroegste geschiedenis was het 'Land van Beveren' een onmetelijke vlakte met talrijke rivieren en eilandjes. Doorbraken, veroorzaakt door het stijgend zeeniveau, brachten dit land steeds meer onder invloed van de getijden. Ondertussen is de Schelde bedwongen. De dienst Milieubescherming volgt op verschillende punten de waterkwaliteit van het oppervlaktewater, ook van de dokkeninfrastructuur, en de inwoners van Beveren kunnen er gratis een waterstaal laten analyseren. In WATER-loop bouwen ze een labo op!
DELPHINE SOMERS
Delphine Somers leerde zichzelf schilderen en als autodidact ontwikkelde ze een aparte en fascinerende manier om verhalen in beeld te brengen. Somers schildert verhalen en laat zich daarvoor leiden door het 16de eeuwse Duitse manuscript, The Book Of Miracles. Om de dingen waar we vandaag mee worstelen in beeld te brengen reist ze met andere woorden naar ‘de tijd van toen’ om daarmee zicht te krijgen op de tijd die voor ons ligt. Ze omschrijft haar werk zelf als sociaal magisch realisme en voorspelt op tragikomische wijze onze toekomst.
FABRICE SOUVEREYNS
Een vast formaat, een potlood, een gom en een breekmes. Meer hoeft het niet te zijn om kunst tot stand te brengen voor Fabrice Souvereyns. Zijn ingetogen werk komt langzaam tot stand en verwijst bijna altijd naar de natuur. Wie ziet in plaats van kijkt, ziet en voelt wolken, planten, bomen en zo veel meer. Zelfs kleur. De aanraking van het potlood met het papier varieert van hard tot zacht, de lijnen balanceren van fragiel tot diepe inkervingen. Weggegomde delen in de tekeningen doen hiaten of leegtes ontstaan. Merkwaardig is hoe verschillende de Oosterse en de Westerse traditie omgaan met het begrip leegte. Voor de enen is dat angstaanjagend voor de ander is het een plek met potentie – precies via die tweespalt denken we ook vaak over de toekomst.
CHARLOT VAEL
Charlot Vael studeert Beeldende Kunst aan de Gentse LUCA School of Arts en maakt deel uit van Schoonvolk!, de jongerenwerking van het Museum voor Schone Kunsten in Gent. Ze tekent al heel haar leven en geen Charlot zonder notitieboekje om haar observaties en ideeën in op te slaan. Speciaal voor deze tentoonstelling maakt ze een gratis affiche die iedereen zomaar kan meenemen. Alles elementen in deze volgestouwde compositie verwijzen op een of andere manier naar water.
TINEKE VAN DER EECKEN
De Belgische Tineke Van de Eecken landde na heel wat omzwervingen in Walyalup, Western Australia. Tineke schrijft, ontwerpt juwelen en maakt autonome beeldende kunst. Haar huidig onderzoek leidt haar naar de eeuwenoude, onschatbaar waardevolle inzichten van de Aboriginals, maar evengoed naar de eigentijdse wetenschappelijke kennis. In haar juwelen verwerkt ze onder meer haaientanden, de vindplaatsen ervan (zelfs in het Waasland) verraden dat de uitgestrektheid van de zee miljoenen jaren geleden – bijna onbevattelijk. Misschien moeten we het menselijk tijdsbegrip toch maar leren afstemmen op de geologische tijdspannes.
MARILOU VAN LIEROP
‘Eigenlijk is chaos ook een orde. Alleen is het een orde die we nog niet begrijpen.’ Die chaos, aangedreven door onduidelijke, onderliggende krachten vind je zowel in een natuurlijk- als een mensenlandschap terug, de twee soorten landschappen waar het werk van Van Lierop om draait. Ze stond ooit voor de keuze tussen de kunstacademie en biologie. Het werd de academie, maar biologie is in haar schilderijen, installaties, video’s en foto’s nooit ver weg. Marilou schildert op merkwaardige dragers zoals mensengrote bollen en onderdelen van klimmuren die pertinent een plek opeisen in de ruimte. Dat geldt eveneens voor haar onderwerpen die vaak te maken hebben met de toekomst van de mensheid.
ANNE VANOUTRYVE
Anne Vanoutryve kreeg het schilderen met de paplepel ingegoten. Anne waagt zich zowel aan grote formaten met dramatische landschappen als aan de kracht van een eenvoudig borstelspoor op een bescheiden oppervlak. Ze heeft iets met proportie en schaal en vaak kunnen we ons het gigantische in de natuur niet echt inbeelden. Met haar schilderijen wil ze ons inlevingsvermogen stimuleren, ‘challengeren’ en ‘attaqueren’. Ze kan niet dun schilderen zegt ze zelf, want dan mist ze diepte en beweging. De dynamiek van verf en borstelsporen proef je in haar schilderijenreeks rond gletsjers in de tentoonstelling.
VELT VZW
Velt staat voor de Vereniging voor Ecologisch Leven, koken en Tuinieren.
Zeg je ecologie, dan zeg je water. Klimaatverandering zorgt voor een ongelijke spreiding van regen. Langdurige droogte en intense regenbuien komen vaker voor met watertekorten en overstroming tot gevolg. Door de verharding dringt regenwater de bodem niet meer in. Dit heeft negatieve gevolgen voor de natuur, landbouw en ons eigen drinkwater. VELT VZW denkt daarover na en verspreidt de resultaten van dat denkwerk door lezingen en vormingen. Ze stonden ons met wijsheid, raad en daad bij in deze tentoonstelling.
KASTEEL CORTEWALLE waar de tentoonstelling WATER-loop doorgaat is een prachtige waterburcht. Het oudste gedeelte van het kasteel dateert uit het begin van de 15e eeuw. De slotgracht werd aangelegd ter verdediging en het geheel ligt in een uitgestrekt park van 10 ha. Tussen de bomen bevindt zich een vroegere ijskelder, zodat men ook in de zomer voedsel en drank kon koelen of gebruikte voor medische doeleinden. In de inkomruimte herinnert een fijn beschilderde slee uit de rococoperiode aan de winterpret van weleer. In 1966 werd het aangekocht door de gemeente Beveren, en in 1971 werd het beschermd als monument.